سلام.

سه نقل درباره علامه عسکری(ره) (به‌مناسبت اولین سالگرد ارتحالشان):

1- «علامه بیش از هر چیز مرد عمل بود،
حتی اگر سخن می‌گفت و درس می‌داد،
و اگر مناظره یا بحث می‌کرد، و اگر می‌نوشت یا تحقیق می‌کرد
همه به عنوان عمل بود.
عملی برای خدمت به مردم و کوششی برای هدایت.
در واقع اصلی‌ترین دغدغه ایشان در تمام عمر، مردم و هدایت آنها بود.»
(حاج آقای جاودان)

 

2*- «با دقت و امعان‌نظر در آثار علامه می‌توان اندیشه‌های ایشان را در محورهای زیر بررسی کرد:
اول- اثبات یگانگی سنت ائمه با سنت پیامبر اکرم(ص)
و یا به تعبیر دیگر نبوی بودن همه احادیث امامان شیعه با اسناد عالی؛
 یعنی فتاوای ائمه هم براساس سنت نبوی بوده‌است.
دوم- تکذیب افسانه عبدالله‌بن‌سباء و 150 صحابی ساختگی
که حدود هزار سال علمای شیعه را به خود مشغول کرده‌بود.
سوم- تحقیق و بررسی پیرامون ویژگی‌های دو مکتب (مکتب امامت و مکتب خلافت)
چهارم- طرح و ابداع مسئله «وحی بیانی و وحی قرآنی»
‌که مشکل‌گشای بسیاری از شبهاتی است که پیرامون تحریف قرآن مطرح بوده‌است.
پنجم- بیان و شناخت صحیح از سیره اهل‌بیت(ع) در قالب «نقش ائمه در احیاء دین».
ششم- نشر و طرح عقاید اسلام از قرآن کریم
که با انگیزه تقریب بین مذاهب اسلامی انجام گرفت...
حضرت استاد در سال‌های تحصیل در حوزه علمیه قم
(که در سنین 21سالگی بودند)
‌در اندیشه رسمیت بخشیدن درس تفسیر قرآن بود.

 همچنین فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی این دانشمند فقید عبارتنداز:
1- تأسیس مدارس و مراکز فرهنگی،
2- افتتاح درمانگاه و طرح ساخت بیمارستان،
 3- تأسیس دانشکده اصول‌الدین،
4- نمایندگی آیت‌الله‌العظمی حکیم(ره) در بغداد،
5- تأسیس حزب‌الدعوه الاسلامیه،
6- تشکیل «ابناء ثوره العشرین»،
7- رسیدگی به امور مردم،
8- مدیریت «جماعه علماء بغداد و الکاظمیه»،
9- انتشار اخبار فاجعه کشتار مدرسه فیضیه،
10- تأسیس مجمع علمی اسلامی،
11- تأسیس دانشکده اصول‌الدین در ایران.»


 

3- «خدا را شاکریم که در قرنی ما را آفرید که فرزانگانی کم‌سابقه ظهور کردند.
در قرنی که دین می‌خواست از میان برود، مردی بزرگ (امام‌خمینی) ظهور کرد.
همچنین مردی که می‌رفت تفسیرهای مادی‌ای مثل «المنار» از قرآن رواج یابد،
تفسیرالمیزان را نوشت (علامه طباطبایی)
و مردی که مجدانه در راه خدمت به تشیع در کتاب‌های مختلف غور کرد
و احادیث غدیر را گردآوری کرد (علامه امینی)
و اما یک مرد بزرگ و فرزانه که شب و روز به مسائل تشیع می‌پرداخت، علامه عسکری بود.

او با نگارش کتابی درباره عبدالله‌بن سباء
‌که برخی از مخالفان شیعه او را برای کوبیدن تشیع علم کرده و گفته بودند که
یک یهودی آیین شیعه را پدید آورده،
 اذهان را روشن کرد.
همچنین150صحابه ساختگی بودند که اصلا وجود تاریخی نداشتند، او آنها را به ما شناسانید.
علامه در کتاب «سقیفه» به قدری از خود فرزانگی نشان داد
که نقاط تاریک تاریخ اسلام را روشن کرد.»
(آیت‏الله خزعلی)

* ظاهراً از اینجا خلاصه شده.

یا علی

- - -
بیا بیا که سوختم ز هجر روی ماه تو ...